Plaats hier je foto's en verhalen.
Mijn verslagje volgt vanavond.Het is rustig dus ik maak vast een begin.
Zaterdag om 13.00 uit Zwolle vertrokken, samen met Patrick en Katja in de oranje P11. Ik in m'n eigen.
Rond 15.00 aangekomen in Venlo en daar aangehaakt bij Ronald, Kevin en Liana. Vervolgens met 6 man en 3 auto's verder gereden en via de touristische route aangekomen rond een uurtje of 17.00 bij het vaste adres in Kottenborn (ringrooms.de), op 10 minuten van het circuit af. Mark zou zondag langskomen.
Spullen gedumpt en naar het circuit gegaan, iedereen wat kaartjes gekocht. Ik zelf mn vaste 4 ronden kaart gescoord.
Eerste dag Nordschleife met de nieuwe banden, remblokken en Intrax verhoging.
Eerste rondje beetje onwennig en aftasten. Aanvankelijk baalde ik een beetje. Vond de remmerij matig, evenals de banden. Merkte wel voordeel van de verhoging qua wegligging.
Volgende dag de baan weer op gegaan. Ging en voelde al beter, kan aan baantemperatuu
r hebben gelegen of dat de remmerij en banden de nodige heatcycles hadden gehad. Fading eigenlijk niet ervaren en toch mn persoonlijk record naar 9m45s bijgesteld. Banden hebben een wat zachte wang maar dat is een kwestie van wennen.
Redelijk wat baansluitingen geweest, oa een personenwagen op z'n dak zien liggen. Inzittenden waren er net uitgekropen, redelijk bebloed, airbags eruit. Wij moesten met de auto eromheen kruipen via het gras. Reality check, absoluut.
Mijn 4 rondjes beetje voor taxi gespeeld en her en der me Patrick, Kevin en Mark meegereden en aanwijzingen gegeven.
Ook nog treintje gereden met 3 auto's om aan Patrick en Kevin wat lijnen aan te geven.
Na mn 4 rondjes nog 1tje erbij gekocht om het af te leren. Ging heerlijk en belandde achter een duitse Subaru Legacy station met 4 man erin.
Bij Pflanzgarten raakte die auto met het linkerachterwi
el de curbstones links, net na de "jump".
Voorbeeldfoto
Voorbeeldfilmp
je
http://www.youtube.com/watch?v=2GLNh3T-lV4#noexternalembed#Direct begon de achterkant van die wagen uit te breken en ging in een ongecontroleer
de drift de volgende bocht door en na teveel corrigeren begon deze auto letterlijk alle kanten op te slingeren. Ter info: de snelheid ten tijde van drift lag op zo'n 140 a 150 km/h.
Ik had al extra afstand genomen maar toen de stationcar van links naar rechts begon te zwiepen spinde hij, miste rechts net de vangrail met zn achterkant, en kwam toen vrij rap overdwars tot stilstand. Ik ging toen nog zo'n 100 km/h en moest vol in de remmen. Net tegen het blokkeren aan zocht ik een plek om er omheen te sturen maar die was er niet. Ik kreeg al een visioen van mijn auto met de neus in de zijkant van de Subaru.
Er was geen andere mogelijkheid dan hem met een gangetje van 60 km/h de grindbak links in te sturen terwijl de Subaru nog een klein stukje naar achteren rolde, richting mij. Hoop gekletter van grind dat overal in de wielkasten rondknalde, tegen de bodem aansloeg en vooruitschoof onder het gewicht van de auto.
Harder en eerder remmen was lastig. Na die dip is je auto licht en kan hard remmen voor onbalans zorgen, plus dat daarna een bocht zit. Als je hard ankert tijdens het nemen van zo'n bocht duikt je neus, wordt de achterkant ligt, en kun je ook de vangrail in duiken. Erg tricky punt dus als er iets gebeurt. Vandaar de restsnelheid toen ik het grind in ging.
In de grindbak direct in zn 1 gezet om eruit te ploeteren wat lukte. Hart in m'n keel, trillende handen en benen. Even vanuit de auto naar de andere auto gekeken en duimen opgestoken om aan te geven dat alles in orde was.
Rondje afgemaakt en de duitser op het parkeerterrein gesproken. Zijn linkerachterwi
el zat behoorlijk scheef onder de wagen en de band was gescheurd. Hij verontschuldig
de zich.
Leuk detail: meneer had slechts
6 rondjes ervaring.
Vervolgens m'n auto nagekeken. Heb geluk gehad, zelfs geen extra steenslag op de voorbumper. Auto opgekrikt, onderste draagarmen lagen vol met grind, dit er allemaal tussenuit zitten pielen bij 34 graden op het parkeerterrein
. Ashoezen gecontroleerd, ook nog in orde. Skirts geleegd en toen bij het pension de spullen opgehaald en naar Nederland gegaan om de finale te kijken.
Al met al een zeer enerverend dagje, en overall gezien een leuk weekend gehad.
Maar dit soort geintjes zijn echt niet tof en ik vind dat het nog lang geduurd heeft. Mijn eerste incident na 70 rondjes / 1600 km Nordschleife en godzijdank niet mijn schuld. Wel ben ik blij om te zien dat ik het heb kunnen ontwijken; goed voor het zelfvertrouwen tijdens kritieke momentjes. Valt op zo'n moment wel op hoe ongelovelijk smal dat circuit is.
Patrick zat er overigens naast, die kan mss nog eea toelichten.
