JAE 2008Na maanden van plannen en er naartoe leven was het donderdag 28 augustus eindelijk zover. Laurens, Peter, Michael, Ronald, Jano en ik gingen naar JAE. In dit verslag zal ik proberen een goed beeld te geven van hoe wij dit hebben ervaren. Zoals op het forum al was te lezen, hebben we echt een superweekend gehad!
Donderdag 28-08Tijd om naar de boot te gaan. Aangezien Laurens en Michael al in Engeland waren, waren we met zn 4en voor de heenreis. Om 4 uur heb ik Ronald opgepikt op Den Haag Holland Spoor. Zijn Almera ging niet mee en hij kwam met de trein naar Den Haag. Het was m gelukt om alles in 2 tassen te krijgen, maar als je bedenkt dat hij nogal wat halve liters Heineken bij zich had, kan je je voorstellen dat hij blij was zijn tas in de NX te gooien. Samen zijn we richting Postbank gegaan. Peter had problemen om aan Ponden te komen bij zijn eigen bank, en we wisten dat dit wel kon bij de Postbank. Nadat we dit gedaan hadden zijn we naar mij gereden, waar we hebben gewacht op de rest. Iets voor 5 uur werd Peter afgezet door zijn broertje, en Jano volgde kort daarna. Na wat koffie en een paar sigaretten voor de rokers onder ons besloten we dat we wat moesten gaan eten. Eerst nog even getankt en daarna de Mac Donalds onveilig gemaakt. Na een “voedzame en gezonde” maaltijd werd het tijd om langzaam richting de boot te gaan.
Ik woon een klein half uurtje van Hoek van Holland dus hadden we tijd genoeg. Omdat Peter en de NX niet zo goed samen gaan, stapte hij in bij Jano in de matrode P10, ik had Ronald als bijrijder. Net als de Ringtripjes hadden we ook nu weer walkietalkies meegenomen om drempels tijdig door te geven, en elkaar zo nu en dan gewoon lekker te irriteren. De P10 ligt vrij laag, en de kentekenplaat hangt normaal gesproken al redelijk dicht op de grond. Normaal zou dit op de route naar Hoek van Holland niet zo’n ramp zijn, maar er waren wegwerkzaamhed
en waardoor we door Lieke (mijn Belgische TomTom) door een drempelrijke wijk werden gestuurd. Hier zijn we rustig doorheen gereden en de P10 hield zich best goed, tot de aller allerlaatste drempel, waar de kentekenplaat dubbelklapte. Dit was gelukkig snel weer gemaakt waardoor we verder konden richting boot.
Daar konden we gelijk aansluiten in de rij waar we eerst langs een loket gingen voor de kaartjes voor de hutten aan boord. Het tweede loket was van de Marechaussee waar de paspoorten werden gecontroleerd. Ronald en ik reden voorop in de NX en kwamen overal fluitend doorheen. Jano had iets meer problemen. Er waren wat agenten in opleiding die besloten dat de kleur wit die Jano op kenteken heeft, niet van toepassing was op zn rood met zwarte Primera. Een aanbod om de binnenkant van de deuren en kofferbak te laten zien (die zijn nog wel wit) werd genegeerd en hij kreeg de mededeling dat hij, vóór hij weer Nederland in zou gaan, bij de RDW moest doorgeven dat zijn kleur gewijzigd was. Aangezien we zondagavond terug zouden varen, en de vriendelijke mensen bij de RDW niet werken in het weekend, bleef hier alleen de vrijdag voor over. We hebben dit uiteindelijk ook niet gedaan. Aangekomen op de boot was het tijd om de koplampsticker
s te plakken in verband met het lichtbeeld dat in Engeland anders iedereen zou verblinden. Ik volgde netjes de handleiding maar kwam er niet uit. De handleiding hebben we weggedaan en gewoon creatief gedaan met de plaats van de stickers. Op de boot hadden we 2 tweepersoons hutten met stapelbedden. Deze zagen er best netjes uit.
Omdat het nog vroeg was besloten we naar de bar te gaan. Ik ben normaal nogal snel zeeziek en had dus besloten dat ik dan net zo goed aan het bier kon gaan. Dit bleek best goed te werken. Na het netjes gevraagd te hebben kwam de pokerset te voorschijn en hebben we lekker een avondje zitten pokeren, midden in de bar van de boot onder het genot van een paar biertjes. Om 1 uur ’s nachts was het uit met de pret. We werden dringend verzocht de bar te verlaten omdat ze dicht gingen. We werden er nog net niet hardhandig uitgezet, terwijl we ons toch netjes gedragen hadden. Omdat de rokers nog even een sigaretje wilden roken zijn we het buitendek opgegaan. Daar kwam we Ed tegen. Hij was 1 van de Toyotarijders waar Corine (Beamsgirl) ook bij hoorde. Even staan praten, en gelachen om een dronken Engelse vrouw waarna we de hutten hebben opgezocht. Een laatste leuk detail van de boot was dat de toiletten een soort stemkastjes hadden waarop je kon aangeven wat je vond van de hygiene. Jano klikte een aantal keer slecht, ik een aantal keer goed en uiteindelijk zijn er die avond een paar honderd stemmen uitgebracht :P
Vrijdag 29-08Rustig opstaan was er niet bij. Ik was blij dat Ronald een wekker had gezet iets voor half 6 want om half 6 begon er iemand extreem hard te schreeuwen door de intercom. Als ik nog had geslapen had ik gegarandeerd gelijk recht overeind gezeten, nu wilde ik eigenlijk alleen maar diep onder mn kussen duiken om het geluid te dempen. Net toen we dachten dat het klaar was, volgde het ook nog eens in het Engels. Ik denk dat we nu een aardig goed idee hebben van hoe het is om wakker gemaakt te worden tijdens een training voor militairen oid. We kregen te horen dat we 45 minuten hadden om; uit bed te gaan, te douchen, spullen in te pakken, naar de auto te gaan en te maken dat we wegkwamen van de boot. Een vrij krap schema dus en een aantal van deze dingen hebben we dus ook maar gewoon geskipt. Ontbijt was meer dan 10 Pond en tijd om het dan ook echt op te eten was er amper. We zijn in de auto gestapt en mochten uiteindelijk de boot verlaten.
Eenmaal in Engeland kregen we eerst weer een Paspoort controle waarna het links rijden begon. Dit ging eigenlijk best soepel. Bij het tweede tankstation dat we tegenkwamen (de eerste was nog dicht) hebben we wat te eten en te drinken gehaald. Daarna heb ik Jano voor laten rijden omdat de dode hoek in de NX erg veel van mijn concentratie vergde. Een mooi voorbeeld, op een gegeven moment hadden zowel Ronald en ik geen idee waar Jano gebleven was.. Hij bleek schuin achter me te rijden :) Engeland kent meer rotondes dan stoplichten, en soms staan er stoplichten op rotondes. 1 daarvan hebben we dan ook compleet over het hoofd gezien maar er kwam niets aan en er stond geen flitser dus een echt probleem was het niet. Wat wel lastig was, was dat we vergeten waren om briefjes te maken waarop we km/u omgerekend hadden in mp/h. Dit zorgde voor het nodige rekenwerk en radioverkeer. De afstand van Harwich naar Mersea Island stelde weinig voor en voor we het wisten waren we bij de pub die we als verzamelpunt hadden uitgekozen. Het was toen pas 8 uur en Laurens en Michael zouden er pas een aantal uur later aankomen. Daarom toen in overleg besloten om te kijken of we het JAE terrein alvast op konden.
Het laatste stukje vanaf de pub naar de ingang, werden we gevolgd door Corine en de rest van de Nederlanders waardoor we in een mooie colonne aankwamen bij de ingang. Het terrein zou pas om 12 uur open gaan maar we konden zo doorrijden na kaartjes gekocht te hebben. Vanwege het grote aantal mensen was de plattegrond die we bij de ingang kregen niet meer van toepassing. Na wat rondvragen bleek dat we achteraan het terrein zouden staan, in de buurt van de andere Nederlanders (the Dutchies), NPOC en 100NXC. Daar aangekomen na heel wat zoekwerk konden we geen bordje vinden met NCN erop. Ik ben meerdere keren het terrein op en neer gereden maar helaas zonder resultaat, behalve dat ik wat bordjes gesloopt had en de NX eruit zag als een grasmaaier. Omdat we er echt niet meer uitkwamen ben ik richting organisatieten
t gelopen op zoek naar John, de organisator met wie Laurens en ik alles hadden geregeld. Hij wist me te vertellen dat een andere club ons bordje had weggehaald en de ruimte had ingenomen. Dit bleek wel vaker te gebeuren. Na lang overleg kregen we een nieuwe plek, vlakbij de ingang en naast het voetbalveld. De oorspronkelijk
e plaats van de auto’s was achter 1 van de doelen, maar met een voetbaltoernoo
i op de planning voor zaterdag leek ons dat niet zo’n goed idee. We zijn verhuisd naar een plek langs de zijlijn en later bleek dit een superlocatie te zijn. Tijdens onze ritten over het terrein viel het gelijk al op dat de auto van Jano goed in de smaak viel. Iedereen stond m na te staren.
Toen we eindelijk een plekje hadden konden we beginnen met het opzetten van ons “dorpje”. De tent die ik voor Ronald had geregeld bleek te klein voor zijn tweepersoons luchtbed. Jano had gelukkig een vierpersoons tent waardoor Ronald toch een dak boven zijn hoofd had (anders hadden we natuurlijk ook wel wat geregeld
). De te kleine tent hadden we al omgedoopt tot supply tent en tent voor vrouwelijk gezelschap (hij had een iets directere naam) maar uiteindelijk hebben we m toch maar weer afgebroken om plaats te maken voor de tent van Laurens en Michael. Toen onze tenten bijna stonden kwamen zij aan bij de poort. Ik had al polsbandjes (de JAE kaartjes) voor ze gehaald dus ben ze even tegemoet gelopen. Eindelijk waren we compleet en kon het weekend echt beginnen. De tent van Laurens en Michael stond vrij snel en met het neerzetten van de partytent was ons thuis voor de komende paar dagen af.
Omdat we nog geen eten en drinken hadden (op bier na dan :D) zijn Jano en ik naar de Spar supermarkt op het eiland gegaan. Toen we terugkwamen werd er driftig gepoetst aan de auto’s. Peter, nogmaals bedankt, mn NX heeft de afgelopen 1,5 jaar niet zo geglimd
. Samen hebben we de auto’s afgemaakt waarna we zijn gaan rondkijken op het terrein. De eerste indruk was echt overweldigend. Alles wat hier zeldzaam is, is daar in overvloed te vinden. Hele rijen Skyline’s, Supra’s, S2000’s etc etc etc. Een van mijn persoonlijke favorieten was toch wel de Toyota Sera. Een heel apart sportcoupeetje met opvallend veel glas. We vroegen ons af hoe de deuren open zouden gaan, en hebben zo onopvallend mogelijk staan wachten tot er bij 1 de deuren open gingen. Het waren butterfly doors met een scharnier op de normale plaats, en 1 op de a-stijl. Het onopvallende was niet gelukt dus nog even staan praten met de eigenaars van de auto, een ouder echtpaar die m erbij hadden als 2e auto. Voor hun was het hun eerste autoshow en ze waren onder de indruk van de auto’s met de lekker overdreven grote uitlaten. Erg leuk om te zien dat het publiek in Engeland zo anders is als hier, van jong tot oud, iedereen is er te vinden. Hele gezinnen trekken er opuit om een weekendje naar een auto evenement te gaan. Hier zal je dat denk ik niet zo snel tegenkomen. Dezelfde middag ondekte Peter de half-pounder. Dit was een serieus grote dubbele hamburger met kaas en ui. Hij vond ze zo lekker dat wij ze ook maar probeerden. Dat was t begin van een nieuwe verslaving. :)
Die avond waren we uitgenodigd voor de BBQ bij de Engelse 100NX club. Deze mensen kende ik van het forum en ze kwamen een aantal dagen voor JAE met de uitnodiging. Bepakt met wat stoelen, 2 12packs Heineken en wat hamburgers zijn we rond 7 uur hun kant op gegaan. We troffen een man en vrouw aan (Jan & Dave) en wat jonge gasten. Verder was Mike er, een mede NX rijder. Leuk detail is dat Jan en Dave 3 Nissan EXA’s hebben. Dit is de voorloper van de NX en hier zie je ze amper, net als in Engeland. Toen we aankwamen was de barbecue al lekker aan het opwarmen. Eenmaal op temperatuur werd het vlees tevoorschijn gehaald. De hele BBQ lag vol hamburgers, worstjes etc. Het eten smaakte super. Na het eten kwam er een jerrycan tevoorschijn met groen spul erin. Ze noemden het “Fat Frog” en het was 1 van de vele tradities die ze erop nahielden. Fat Frog is een mix van diverse zoete drankjes en alcohol. Laurens heeft eerder al een link gepost naar het recept. Naast Fat Frog was er ook Absint. Vooral Peter vond dit lekker :) . Na het drinken werd er rondgegaan met cake, na de cake werd er rondgegaan met Donuts. Ze hadden genoeg eten bij zich voor een weeshuis en we hebben gegeten wat we konden. Toen het donker liep iedereen opeens naar een stand waar allemaal bestelbusjes met grote wielen stonden, die waren veranderd in een kermisattracti
e. Van de verlichting die ze daar hadden kunnen ze bij het Transferium nog wat leren
Erg leuk om te zien wel. Zoals ik al zei hadden ze een aantal tradities. Het begon met een grote vuurkorf waar alles op werd gegooid dat ook maar enigszins brandbaar was. Halve bomen, al het afval van de BBQ, plastic zakken etc etc etc. Een andere traditie waren de “glowsticks”. Dit zijn die dingen die je kan breken en die dan een aantal uur licht blijven geven. Wij vonden het leuk toen we 10 waren, maar voor hun is het een traditie. De gekste dingen werden in elkaar gezet en we zaten erbij als hippies die licht gaven in het donker. Het was een lange dag geweest dus besloten we rond 11 uur richting tenten te gaan. Laurens, Peter en Michael liepen nog even langs NPOC en waren rond 12 uur in ons dorpje. Ik zag bij toeval een verdwaalde NX bestuurster (Jane). Even ingestapt en haar de weg gewezen naar de rest van NXC. Blijft vreemd om in een NX te zitten aan de linkerkant, maar zonder stuur voor je neus :) Nog even een praatje gemaakt en toen weer naar de tent gewandeld. Mn glowsticks had ik op de NX gelegd, de volgende morgen waren ze verdwenen :(
Zaterdag 30-08Nieuwe dag, nieuwe kansen. We werden relatief vroeg wakker en hebben ontbeten met krentenbollen. De auto’s werden nog een keer gepoetst en ik ging nog een rondje lopen op het terrein. Bij de NX club werd ik nog net niet gedwongen om thee te drinken, was wel erg lekker trouwens. Nog even een ander meisje met een NX gedag gezegd die ik van het forum ken en rustig teruggewandeld naar de stand om te kijken naar voetbal. We zaten op de eerste rang, en met de stoelen voor de auto’s liepen deze niet zoveel risico op schade. Dat was bij de MR2 club (de grootste club aanwezig met tientallen MR2’s) wel anders. Deze stonden achter het doel maar er zat wel een netje tussen. Het voetbal werd geregeld door 2 scheidsrechter
s en een commentator. De commentator was best grappig en we hadden al snel een reputatie opgebouwd als poetsers. Ook is de bijnaam executives een aantal keer gevallen omdat we zulke goede zitplaatsen hadden. Na de eerste paar rondes van voetbal (sommige clubs hadden zelfs meerdere teams, er was bijvoorbeeld een MR2 en een MR3 team :)) was duidelijk wie er door zou gaan naar de volgende rondes. We zaten er naar te kijken en voor mij is het nu al duidelijk dat we volgend jaar gewoon meedoen :)
Tussen het voetbal door was er een middagprogramm
a. Het begon met een eetwedstrijd. Daarna werd er een luchtkussendin
g opgeblazen waarin je vastzit aan een elastiek en moet proberen een pion vaker aan te raken dan je tegenstander naast je. Toen hier een winnaar bekend was, werd er een ander luchtkussen opgeblazen. De naam weet ik niet maar je staat allebei op een verhoging en probeert elkaar er met een rubber stok af te slaan. Ook best vermakelijk om naar te kijken onder het genot van een Half-pounder :) Alsof dit nog niet genoeg was werd er daarna een Nissan Cube het veld op gereden die door mensen een bepaalde afstand moest worden getrokken, uiteraard zo snel mogelijk.
Tussen het middagprogramm
a en de voetbal finale zat wat tijd dus zijn we met zn allen nog een rondje gaan lopen over het terrein. Zaterdag was de drukste dag en we hebben veel auto’s gezien die er op vrijdag nog niet waren. Ook even de standjes bekeken, er was behoorlijk veel te koop op tuninggebied maar de meeste onderdelen die er hingen waren voor auto’s zoals Skyline’s etc. Wel mooi om te zien natuurlijk.
De voetbalfinale was een geval apart. Het was lang goed gegaan maar 1 van de ballen raakte een MR2 die daardoor beschadigd raakte. Daarna werd er een nieuwe regel ingevoerd, de bal moest onder hoofdhoogte blijven. Het viel me op hoe sportief iedereen was. Je zou verwachten dat Engelsen snel agressief worden maar iedereen had respect voor elkaar en er zijn niet eens woordenwisseli
ngen geweest. Omdat de bal toch nog wel eens richting MR2 stand vloog zijn Peter en Ronald daar gaan staan om ballen tegen te houden. Ze hebben een aantal auto’s weten te redden van deuken en scheuren en aan het eind van de wedstrijd werden ze hier netjes voor bedankt. We hebben dus in ieder geval geen slechte indruk achtergelaten.
Na het voetbal was het tijd voor Tug O War. We wisten eerst niet wat het was maar het was dus touwtrekken. 8 man tegen 8 man. In Engeland wordt dit nogal serieus genomen en elk team had een aanhang om ze op te jutten, soms liepen er wel 3 man tegelijk te schreeuwen tegen de deelnemers. De scheidsrechter was misschien nog wel het mooiste van alles. Een ouder mannetje met een pet op en een soort uniform die het met mooie wilde gebaren zorgde dat iedereen zich aan de regels hield. Het is moeilijk uit te leggen maar in de DVD zul je zien wat ik bedoel :). Zaterdagavond waren we bij NPOC uitgenodigd voor de BBQ en we waren benieuwd hoe zij het er vanaf zouden brengen. De commentator gaf ze bij hun eerste optreden al de bijnaam “Bears” en ze waren duidelijk de grotere gasten onder de deelnemers. 1 team vroeg zelfs om 2 extra mannen aan het touw omdat ze anders niet vonden dat ze een eerlijke kans hadden. Peter werd op een gegeven moment gevraagd om mee te trekken aan de kant van SXOC. Zij moesten tegen NPOC en vanuit het NPOC vak werd snel geschreeuwd dat hij dat beter niet kon doen als we nog wilden BBQen :P De Bears hebben uiteindelijk gewonnen en zijn met de medailles naar huis gegaan. Ze waren duidelijk de sterkste en de rest maakte geen kans.
Na de Tug O War was het tijd voor de barbecue bij NPOC. Snel stoeltjes, camera’s en bier gepakt en achter de Bears aangelopen naar hun stand. De BBQ was massaal opgezet en het veld stond vol stoelen. Vlees was er in overvloed, bier was er nog veel meer. Om 8 uur zou de prijsuitreikin
g zijn en omdat we de auto van Laurens hadden ingeschreven voor de “Furthest Travelled award” zijn Laurens en ik naar de grote hal gelopen voor de prijsuitreikin
g. We hebben niet gewonnen, er waren ook mensen uit Denemarken en Luxenburg. Zelfs iemand uit Canada. We werden wel genoemd als “de gasten die de hele dag naast het voetbalveld aan het poetsen waren” :D Het was mooi om te zien hoe de teamspirit is bij de clubs. Als een club een beker won stond de hele hal op zn kop. De MR2 stand won meerdere bekers, meer dan terecht aangezien 1 van hun wagens het voetbal niet schadevrij overleefd had. Na de prijsuitreikin
g zijn we terug gegaan naar NPOC voor de BBQ.
Het was erg leuk dat veel NPOC leden echt even kwamen praten, het was een grote groep maar we werden er echt in opgenomen. Bij de prijsuitreikin
g werden we bedankt voor onze aanwezigheid, nog voor ze begonnen met het uitdelen van de prijzen aan hun leden. Op de stand hebben we van alles gezien. 1 van de leden was zn baard en lange haar zat en werd kaalgescheerd met een tondeuse, wel met een biertje in zn hand uiteraard. Rond half 10 was er een vuurwerkshow waar we eerste rang zaten. Erg mooi om te zien en het bleek maar weer hoeveel moeite er gestoken was in het evenement. Na het eten zijn we de NPOC auto’s gaan bekijken. Veel staan praten en uiteindelijk onder het genot van wat biertjes in een klein clubje de verschillen tussen Engeland en Nederland besproken. Ook koeienmoppen gehoord
Hou je vast, komtie hoor: What’s a cows favorite hobby??? Nou? Nou? They like to go to the MOOOOOOOOOvies :D Ja, er liepen ook kleine kinderen rond. Michael en Laurens moesten de dag erna vroeg op en verlieten rond een uurtje of 1 (denk ik??) de stand. Peter, Ronald, Jano en ik zochten een plek rond de nagloeiende BBQ en bleven nog wat langer. Een van de gasten van NPOC had teveel gedronken en was in slaap gevallen. Zn vriendin bewerkte zn gezicht met watervaste stift en er werden bierblikjes torens op zn hoofd gebouwd. Tot hij weer soort van wakker werd en naar zn tent slingerde. Rond een uurtje of 2 (denk ik???) gingen zij richting tent. Ik was net bezig om die gasten Nederlands te leren dus ik bleef nog even. Daarna ging het bier steeds harder en om 3 uur besloot ik dat het tijd was terug te strompelen met een stoel in mn ene hand, en een biertje in de andere. Een dochter van 1 van die gasten bood aan dat ze me wel wou teruggooien naar mn tent (ze was stevig gebouwd) maar ik vond lopen een betere optie. Mooi om te zien hoeveel mensen er toen nog wakker/compleet bezopen waren.
Zondag 31-08Laurens en Michael moesten vroeg op en om 7 uur (??) werd ik gewekt en kwamen ze gedag zeggen. Ik had amper geslapen en vreesde voor de dag die ging komen maar t viel mee. Nog even vanuit mn slaapzak de P11 horen wegtrekken over de weggetjes bij het terrein. Klonk echt heel erg goed! O0 Ik weet niet meer hoe laat ik mn tent uit kwam maar de rest was toen al aan het opfrissen. De kater viel bij iedereen zowaar redelijk mee dus zijn we begonnen met het afbreken van ons dorp. Dit ging opvallend soepel. 1 van de NPOC gasten kwam nog even gedag zeggen en we zagen er meerdere vertrekken, sommigen nog met een halve liter bier in de hand (op de passagiersstoe
l uiteraard).
Toen de auto’s eenmaal volgeladen waren zijn we een rondje gaan lopen over het terrein. De NPOC leden die er nog waren even bedankt (een van hun noemde me hard core :P) voor het lekkere eten en de gastvrijheid :) Daarna nog even langs 100NXC gegaan, daar even wat gedronken en toen nog even wat klein spul gekocht bij de kraampjes. Ook hebben we nog even lekker langs het water in het zonnetje gezeten. We hebben echt geluk gehad met het weer, het hele weekend zonnig. Terug bij de auto lag er een fles Burger Relish op mn vooruit. In het stof van mn ruit stond geschreven “100NXC, pop by before you leave”. Ik had vrijdagavond gezegd dat ik de saus lekker vond dus kreeg ik de hele fles mee
Daar nog even bedankt. Een tijdje later stonden ze bij de NX, ze hadden besloten dat ze m mooi vonden, en ze vonden het sneu dat we niet hadden gewonnen voor de meeste afgelegde kilometers dus kreeg ik een beker van ze. Echt heel erg gaaf van ze.
Toen besloten we dat we nog even de auto’s op de foto gingen zetten met de zee op de achtergrond. Er stond een mooi boompje dat eruit zag als een bonzai boompje. De vriendin van een van de NPOC gasten had m gedoopt tot Lion King Tree, ook al zaten er geen apen in. Toen ik achteruit wilde rijden langs wat MR2’s zag ik helaas een metalen tafeltje over het hoofd, waardoor de NX nu 3 mooie racing stripes heeft op de achterbumper. Balen natuurlijk maar je doet er weinig aan, wordt wel weer gespoten :) Nog even de auto’s op de foto gezet en vertrokken naar de boot.
Toen we net onderweg waren begon het te regenen. Veel geluk gehad dus. We zijn gestopt bij een tankstation voor sigaretten en daarna in 1 keer naar Harwich gereden. Omdat het nog veel te vroeg was hebben we eerst wat mooie foto’s gemaakt. Daarna zijn we bij een hotel gaan zitten waar we gezelschap kregen van een gozer uit Amerika. Hij had vroeger bij t leger gezeten en reisde nu alleen door europa van baantje naar baantje. Hij was nogal direct en kwam er uit zichzelf bijzitten. Toen we eten bestelden besloot hij naar bed te gaan, hij liet een berg kleingeld voor ons achter (hij ging naar Duitsland en had t niet meer nodig) dat we als fooi hebben gegeven.
We hadden nog steeds veel tijd over, dus besloten we naar de boot te rijden, en daar op het parkeerterrein nog even te gaan voetballen. Ging best aardig en ook even gefilmd. We besloten Jano’s auto te gaan krijten. Met koeienletters WIT erop gezet etc, omdat we natuurlijk op de heenweg wat problemen hadden gehad. Al gauw stonden er allemaal kinderen rond de auto die allemaal wilden tekenen. Dit was echt heel erg leuk en een hele mooie afsluiting van de dag om te zien hoeveel lol ze erin hadden. Jano’s wagen ziet er nu erg gaaf uit 8) 1 van de kinderen besloot ook mijn wagen te gaan krijten, dat kon zn moeder gelukkig op tijd tegenhouden
Na de incheckbalie moesten we weer wachten, dus zijn we weer gaan voetballen. Toen we eindelijk de boot opmochten even snel opgefrist en weer gaan pokeren in de bar. We waren allemaal aardig moe en ik was de eerste die het voor gezien hield. De boot ging nogal heen en weer maar uiteindelijk hebben we toch allemaal kunnen slapen.
Maandag 01-09Wederom gewekt door de speaker van de boot, maar eigenlijk geen zin om op te staan. Ronald was de eerste en uiteindelijk ben ik er ook maar uitgegaan. Toen er werd omgeroepen dat we nog een kwartier hadden besloten Jano en Peter ook maar te gaan opschieten.
De auto’s weer gevonden (die boot is best groot wel) en op ons gemakkie eraf gereden. Het was nog even de vraag of Jano gezeik zou krijgen maar ze konden relatief makkelijk doorrijden. Daarna zijn we rustig naar Den Haag gereden en hebben we ontbeten bij een broodjeszaak. Bij mij de foto’s en filmpjes op de laptop gezet. (Bleek virus te hebben, vandaar dat dit pas zo laat online staat
) en daarna allemaal richting huis gegaan.
ConclusieAl met al was het een verschrikkelij
k gaaf weekend, ik denk zelfs dat dit het beste weekend was dat ik ooit heb meegemaakt. Iedereen was gastvrij, we hadden een heel leuk clubje en we hebben supermooi weer gehad. Ook hebben we ons netjes gedragen, maar zijn we wel opgevallen bij veel mensen. Een mooi uitgangspunt voor volgend jaar dus. Ik weet niet wie er gaan maar 1 ding weet ik wel, ik ga dit volgend jaar echt niet missen!!!
Heren, bedankt! T was echt supervet!
