Vanaf hier ook heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke periode. 50 jaar is behoorlijk jong, maar als je zo een ziekte hebt, dan maakt het niet uit hoe oud je bent. Helaas ga je dan gewoon. Mijn oma heeft/had het ook, en het was goed mogelijk dat ze het niet zou gaan halen. Als je zoiets hoort, dan begin je toch echt wel te denken. Het is de enige oma die ik ken, m'n andere oma en beide opa's heb ik nooit mogen kennen. Ik voelde me toen heel rot. Maar de doktoren hebben haar wel kunnen redden.
Als die persoon je moeder is, is het nog veel erger. Maar al helemaal als je haar ziet weggaan, en niemand die iets voor haar kan doen, dan is er geen woord dat duidelijk kan maken wat er allemaal in je omgaat.
Heel veel succes. :)
